تحلیل اینکه شیعه چگونه به مرحله فعلی رسید (۱)

در ابتدا چه بوده و چه راه و اندیشه‌ای داشته و اکنون چه شده و چه راه و اندیشه‌ای دارد و در این مسیر، چه مراحل و ادوار مختلف عقیدتی و سیاسی را طی کرده، و چرا این چیز بسیار خوب و این تفسیر آزادیخواهانه و عدالت محور از اسلام، رو به فساد و خرافه و تباهی رفت، بسیار پیچیده و مفصل و از حوصله این بحث، خارج است ولی به هر حال سعی می‌کنم تا حد امکان و به صورت بسیار خلاصه، گوشه‌ای از آن را توضیح دهم:

در جوامع قبیله‌ای عرب (و چه بسا در سایر جوامع قبیله‌ای در دنیا) چند نکته از افتخارات یک شخص و قبیله او محسوب می‌شده: یکی کثرت نفرات بوده و دیگری صفات و خصوصیات شاخص معنوی مانند حلم و بخشش و شجاعت و زیرکی. یکی دیگر از افتخارات نیز ریاست بوده است. البته باید بدانیم رییس، هیچگاه سوء استفاده‌ای در این مقام نداشته و ریاست، صرفاً شاخصه‌ای اجتماعی و نوعی افتخار برای او و قبیله‌اش محسوب می‌شده است.

با اعلام نبوت پیامبر اکرم، اولین و قوی‌ترین اتهامی که علیه ایشان از سوی افرادی مانند ابولهب و ابوجهل مطرح می‌شود این است که محمد با این ادعا قصد فرمانروایی و ریاست بر قریش را دارد. و چه بسا در پاسخ همین اتهامات بود که چندین بار در قرآن می‌خوانیم: پیامبر از شما اجر و پاداشی نمی‌خواهد و وظیفه او فقط ابلاغ است و او فقط مذکر است و الگو برای دیگران جهت انتخاب راه و رسم یک زندگی پاک و خدایی.

در اینجا شیعه باید دقت کند که اعتقاد او به خلافت آن هم به صورت دودمانی در خاندان دختر این پیامبر و پسرعموی او (علی) بسیار شائبه بر‌انگیز خواهد بود(چنانچه خود را به همان مکان و زمان ببریم زیرا در این صورت ادعای ابوجهل تقویت می]شود)

به هرحال، عده‌ای اسلام می‌آورند و همراه پیامبر  صلی الله علیه و سلم به مدینه هجرت می‌کنند. در قرآن کلماتی در رابطه با خانواده پیامبران قبلی وجود دارد از قبیل: آل، اهل، قربی و ذریه. این کلمات به نوعی این معنی را در ذهن عده‌ای تداعی می‌کرده که بهترین شخص برای رهبری پس از نبی اکرم باید از خاندان او باشد. زیرا او حاوی خصوصیات خاص ژنتیکی بوده و حامل صفاتی برای حفظ میثاق الهی است.