تحریف معنا در منابع شیعه

آنچه گذشت تحریف الفاظ و مبانی بود، اما درباره‌ی تحریف مقاصد و معانی، همان منابع آکنده از آن‌ها است. که گاهاً از برخی چشم‌پوشی می‌شود و اینک نمونه‌هایی از روایات این تحریف:

از ابوعبدالله صلی الله علیه و سلم روایت شده که درباره‌ی این آیه گفت: ﴿بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَیَاهَ الدُّنْیَا١۶﴾[الأعلى: ۱۶] یعنی ولایت ابوبکر و عمر و عثمان؛ ﴿وَالْآخِرَهُ خَیْرٌ وَأَبْقَى١٧﴾[الأعلى: ۱۷] یعنی ولایت امیرالمؤمنین. ^[۱]

دوباره از او روایت می‌کند که منظور از موازین در آیه‌ی: ﴿وَنَضَعُ الْمَوَازِینَ الْقِسْطَ لِیَوْمِ الْقِیَامَهِ﴾[الأنبیاء: ۴۷] انبیا و وصیت شدگانند.^[۲]

از او روایت می‌کند که درباره‌ی این آیه گفت: ﴿مَا سَلَکَکُمْ فِی سَقَرَ۴٢ قَالُوا لَمْ نَکُ مِنَ الْمُصَلِّینَ۴٣﴾[المدثر: ۴۲-۴۳] یعنی؛ لم نک من اتباع الائمه: ^[۳]«از پیروان ائمه نبودیم.»

از ابو جعفر علیه السلام روایت می‌کند که درباره‌ی آیه

﴿قُلْ إِنَّمَا أَعِظُکُمْ بِوَاحِدَهٍ﴾ [سبأ: ۴۶].

« بگو: من شما را تنها یک نصیحت می‌کنم.»

گفت: منظور از واحده ولایت علی است. ^[۴]

از او روایت می‌کند که درباره‌ی آیه‌ی:

﴿فَأَخْرَجْنَا مَنْ کَانَ فِیهَا مِنَ الْمُؤْمِنِینَ٣۵ فَمَا وَجَدْنَا فِیهَا غَیْرَ بَیْتٍ مِنَ الْمُسْلِمِینَ٣۶﴾ [الذاریات: ۳۵-۳۶].

گفت: منظور از «بیت»، آل بیت پیامبر  صلی الله علیه و سلم است که غیر آن‌ها باقی نمی‌مانند.^[۵]

از ابو عبدالله علیه السلام درباره‌ی این آیه روایت شده: ﴿حَبَّبَ إِلَیْکُمُ الْإِیمَانَ وَزَیَّنَهُ فِی قُلُوبِکُمْ﴾[الحجرات: ۷] که گفت: منظور علی است و در ادامه ﴿وَکَرَّهَ إِلَیْکُمُ الْکُفْرَ وَالْفُسُوقَ وَالْعِصْیَانَ﴾[الحجرات: ۷] منظور ابوبکر و عمر و عثمان است.^[۶]

و امثال این یاوه‌گویی‌ها در این منابع بسیار است!! چه کسی از عقلاء نسبت این‌ها را به ائمه‌ی اهل بیت، تصدیق می‌کند؟!

این روایتی که کلینی امام صادق را در آن متهم کرده، را بخوان، سپس آن را بر عقلت عرضه دار اگر آن را تصدیق کردی، به راستی که بی‌عقلی…

﴿حم١ وَالْکِتَابِ الْمُبِینِ٢ إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِی لَیْلَهٍ مُبَارَکَهٍ إِنَّا کُنَّا مُنْذِرِینَ٣ فِیهَا یُفْرَقُ کُلُّ أَمْرٍ حَکِیمٍ۴﴾ [الدخان: ۱-۴].

گفت: «حم» محمد است و این در کتاب هود می‌باشد که بر او نازل شده و منقوص الحروف است… اما (الکتاب المبین) امیرالمؤمنین علیه السلام می‌باشد و اما (اللیله) فاطمه است. ﴿فِیهَا یُفْرَقُ کُلُّ أَمْرٍ حَکِیمٍ۴﴾ یعنی از او خارج می‌شود خیر فراوانی، به مانند مرد حکیم و مرد حکیم و مرد حکیم(!!)^[۷]

کلینی به زنان انبیاء فاحشه را نسبت می‌دهد! لذا این روایت را به ابو جعفر نسبت داده که:

گفت: در این گفته خداوند «فخانتاهما»چیزی جز فاحشه را برای خیانت نمی‌بینم. (!!)^[۸]

کلینی به این جرأت می‌رسد که این عمل پست را به محمد  صلی الله علیه و سلم نسبت می‌دهد. که این نظر جز از بی اخلاق‌ترین مردمان صادر نمی‌شود

از برخی اصحاب ما رسیده است که گفت: (پیامبر هرگاه می‌خواست زنی را نکاح کند کسی را برای نگاه کردن به آن انتخاب می‌نمود و به او می‌گفت: به قوزک پایش نگاه کن اگر کعبش زیبا بود، فرجش بزرگ است)!!!؟!…^[۹]

این جایگاه نبی نزد بزرگترین راویان امامیه است؛ پیامبری که خداوند قسم می‌خورد به این‌که‌

﴿وَإِنَّکَ لَعَلَى خُلُقٍ عَظِیمٍ۴﴾ [القلم: ۴].

(به راستی که تو دارای اخلاق ستوده هستی)

بدون شک این کفر صریح و بی حرمتی به مقام نبوت است!

^[۱]– اصول/ ج ۱ / ص ۴۱۸٫

^[۲]– همان- ص ۴۱۹٫

^[۳]– همان- ص ۴۱۹٫

^[۴]– همان- ص ۴۲۰٫

^[۵]– همان منبع قبلی- ص ۴۲۰٫

^[۶]– اصول / ج۱/ ص ۴۲۶٫

^[۷]– اصول کافی/ ج ۱/ ص ۴۷۹٫

^[۸]– همان/ ج ۲/ ص ۴۰۲٫

^[۹]– فروع کافی/ ج ۵/ ص ۳۳۵٫