تحریف تاریخ صدر اسلام

یکی از عجیب ترین و تأسف بار ترین حوادث جامعه اسلامی تحریف بخش مهمی از تاریخ اسلام، بویژه آن بخشی که متعلق به صدر اسلام است، بگونه ای که پاکترین و کاملترین انسانی که مقام و منزلتش جز ذات اقدس الهی از تمام موجودات بشمول پیامبران و فرشتگان بالاتر است بطور غیر مستقیم متهم گردیده که نتوانسته است در ادای رسالت خویش پیروز شود!! چون بنابراین تصور باطل هنوز جسد اطهرش – صلی الله علیه وآله وسلم – از زمین برداشته نشده بود بلکه در حیات طیبه اش نزدیک ترین یاران و شاگردانش که بیست و سه سال عمر عزیزش را با پیشتیبانی وحی آسمانی و حمایت مستقیم پروردگار صرف هدایت و ارشاد و تعلیم و تربیت آنان نمود علیه حضرتش – صلی الله علیه و آله وسلم- شوریدند! و توطئه کردند! و برای خاموش کردن نور الهی هر چه در توان داشتند بکار بردند! بلکه فراتر از این به خاندان و فرزندان و اهل بیت حضرتش ظلم و ستم روا داشتند! حقوق مادی آنان را پایمال کردند! و حق معنوی شان یعنی خلافت و امامت منصوصی که پیامبر بزرگوار – صلی الله علیه وآله وسلم- به آنان سپرده بود را بزور غصب نمودند! بلکه از این هم پا فراتر گذاشتند؛ و دخت گرامی حضرتش  – صلی الله علیه وآله وسلم – را بشدت کتک زدند! و با کوبیدن درب پهلوی آن جگر گوشه رسول خدا را شکستند! که بر اثر آن سقط جنین نمود! و همین ضربه منجر به شهادت وی گردید! و خانه اش را به آتش کشیدند! و به گردن داماد و پسر عموی آن رسول گرامی  طناب انداختند! و او را کشان کشان تا پای منبر خلافت غصب شده آوردند! و وادار به بیعت نمودند! و از آن پس تمام امت اسلامی به سر پرستی غاصبان خلافت همواره بر خاندان پیامبر شان ظلم و ستم روا داشتند! و با آنان دشمنی ورزیدند! و از آنان کینه به دل گرفتند! لذا تمام امت جز در صد بسیار کمی ناصبی و دشمن اهل بیت پیامبرند! بنابر این همه آنان کافر و نجس و پلید هستند، و جز از روی تقیه درست نیست با آنان نشست و برخواست و مراودت داشت!.
آری این تصوری است که طی قرنهای متمادی به همین شکل و بگونه بسیار مفصل و مستدل تبلیغ گردیده و در ایجاد تفرقه و گسترانیدن دامنه اختلاف نقش عمده و محوری داشته است و هنوز هم دارد تبلیغ می شود ، هنوز هم هزاران و شاید صدها هزار دعوتگر و مبلغ در سراسر جهان به اشکال مختلف دارند این اندیشه را تبلیغ می کنند، حتی در مناسبت های مقدس اسلامی مانند حج و عمره با استفاده از غفلت و سادگی بعضی مسلمین و حسن نیت بعضی دیگر و فقر مادی عده ای دیگر با استفاده سوء از کلمات و اصطلاحات اسلامی مانند وحدت و اخوت و تقریب و غیره دارند دلهای پاک این مهامانان الهی را مکدر می کنند و تخم اختلاف و کینه می کارند.
ولی:
آیا این تصور درست است ؟!
آیا واقعاً پیامبر – صلی الله علیه وآله وسلم – در  ادای مسئولیت و رسالتشان شکست خوردند؟!
آیا واقعاً کسانی که بیست و سه سال با تحمل دشوار ترین شرایط طاقت فرسا در دفاع از حضرتش – صلی الله علیه وآله وسلم – سینه سپر کرده بودند و در راه عشق و محبت و اطاعت خدا و پیامبرش از همه چیزشان گذشته بودند منافق بودند؟! ودر آخرهم مرتد شدند؟!
آیا کسانی که پیامبر – صلی الله علیه وآله وسلم – با پیشتیبانی مستقیم وحی تا این حد به آنان اعتماد کرده بود که دخترانشان را به همسری گرفت و دخترانش را به همسری آنان داد و در تمام مدت بیست و سه سال رسالت، گام به گام با ایشان حرکت می کردند دشمن خدا و پیامبر و اهل بیت پیامبر بودند؟!
آیا واقعا اینهایی که چه از نظر وصلت و خویشاوندی و چه از نظر عشق و محبت و اطاعت و دوستی و رفاقت نزدیکترین افراد به آنحضرت بودند حکم الهی را عوض کردند وخلافتی که حقشان نبود بزور غصب کردند و در نتیجه ، نافرمانی خدا و پیامبر – صلی الله علیه و آله وسلم – که در تمام عمر انجام نداده بودند را به جان خریدند؟!
آیا واقعا این یاران و خویشاوندان رسول خدا (که طبق روایات صحیحه وبه اتفاق بیش از نَود در صد مسلمین جهان مژده بهشت گرفته بودند) دختر پیامبرشان را کتک زدند؟! و خانه اش را به آتش کشیدند؟! و طناب به گردن جانشین بر حقش (که از طرف خدا تعیین شده بود!) انداختند؟! و بزور از او بیعت گرفتند؟!
آیا واقعا تمام امت اسلامی حکم خدا و  وصیت پیامبر – صلی الله علیه وآله وسلم – را زیر پا گذاشتند؟!
آیا تمام امت اسلامی ناصبی و دشمن اهل بیت هستند؟!
در واقع پاسخ علمی و تحقیقی به این پرسشهابا تحقیق وبررسى و نظر افکندن درزندگی اجتماعی آن پاکان (اعم ال و اصحاب)مىتوان به  حقایقی دست یافت که در نتیجه هویت کاذب بسیاری از افسانه های ساختگی و برداشتهای غیر واقعی و نتیجه گیری های مغرضانه ای که امت اسلامی را دچار تفرقه و اختلاف نموده خود به خود آشکار گردد.
چون بسیار طبیعی است که وقتی یک مسلمان شیعی یا سنی بداند ودرک کند که علی(ع) نه تنها با دوتا پدر زن ویک داماد پیامبر خوب بود و با میل خودش با آنان نقش صادق ترین مشاور وهمکار را  ایفا می کرد که به آنان ارادت بسیار فوق العاده داشت به همین دلیل بود که دخترش ام گلثوم که دختر فاطمه زهراء (س) نیز بود را به ازدواج عمر فاروق (رض) پدر زن پیامبر و فاتح ایران داد .
و باز به خاطر اینکه این ارادتش را بیشتر ثابت کند سه تا از فرزندانش را به نامهای مبارک آنان نامید که هر سه آنان (ابوبکر(ع) و عمر(ع) و عثمان(ع) فرزندان علی ابن ابی طالب(ع) با عمویشان امام حسین(ع) در کربلا بشهادت رسیدند، وقتی مسلمان شیعی و سنی این حقیقت را بداند:
چگونه می تواند افسانه دروغین شهادت حضرت فاطمه زهرا(س) را باور کند؟!
چگونه می تواند افسانه دروغین آتش زدن به خانه وحی را باور کند؟!
چگونه می تواند طناب انداختن به گردن علی(ع) را باور کند؟!
مگر نه این است که امت اسلامی بشمول مسلمانان شیعه و سنی همواره آرزوی  وحدت و اتحاد دارند؟ چه وسیله ای بهتر از این  برای اتحاد وجود دارد که ما حقایق تاریخی را جوری که هست به تصویر بکشیم و فکر کنیم و بیندیشیم که:
آیا ما از آن ذوات پاک و گرامی بیشتر به اسلام آگاه هستیم یا بیشتر دل می سوزانیم ؟!
آیا ما از علی برای اسلام دلسوز تریم؟!
چگونه شد کسانی که علی در تمام عمرش با آنان زندگی کرد، سپس بیعت نمود، و از آنان دستور می گرفت، حقوق می گرفت، دخترانش را به ازدواج آنان میداد و فرزندانش را به نام گرامی آنان نامگذاری میکرد؛ اما امروز بعضی ها در عین اینکه آنان را کافر و مرتد و منافق و ناصبی و پلید می دانند آرزوی وحدت با امت اسلامی را هم دارند، آرزوی پیروز شدن بر دشمنان اسلام را هم دارند!.
پس وقتی مسلمانان شیعه و سنی می بینند علی اینگونه عمل کرده چه مشکلی وجود دارد که علی را پیشوای خود ندانند؟! .
اگر پیشوای ما پس از پیامبر – صلی الله علیه و آله وسلم – علی(ع) است که هست پس چرا مثل علی(ع) به وحدت امت اسلامی نیندیشیم؟ چرا مثل علی حفاظت اسلام برای ما اهمیت نداشته باشد؟. چرا به علی اقتداء نکنیم و فرزندانمان را به نام مبارک آن  پاکان نامگذاری نکینم؟
برای هر مسلمان شیعه و سنی این پرسش مطرح است که چرا امروز ما مسلمانان نمی توانیم وحدت و اتحاد داشته باشیم چه موانعی وجود دارد که امت اسلامی را از یکی شدن باز می دارد؟ طبعاً پاسخ روشن است که بزرگترین سبب تفرق مسلمین و بزرگترین مانع در راه وحدت دوری از قرآن و سنت و عترت است.
وقتی اهل بیت  (عترت) آمدند و قرآن و سنت را در زندگی عملی شان پیاده کردند و ما از آنان پیروی نمی کنیم و مثل آنان نمی اندیشیم ومثل آنان عمل نمی کنیم طبیعی است که وحدت بوجود نیاید!!.
وقتی ما  عکس عمل اهل بیت (ع) عمل کنیم؛ وقتی کسانی را که اهل بیت (ع) پس از پیامبر – صلی الله علیه وآله وسلم – پیشوای خودشان می دانستند به آنان احترام و ارادت داشتند ما آنها را لعن و نفرین کنیم طبیعی است که وحدت بوجود نیاید!!.
شاهراه وحدت روشن وچراغان است اگر بخواهیم حرکت در آن  بسیار آسان است شرطش این است که ما هم مثل صحابه (رض) و اهل بیت (ع)که عترت رسول خدا هستند و پیامبر – صلی الله علیه وآله وسلم- به پیروی از آنان سفارش نمود ، دلهایمان را از کینه و حسد پاک کنیم و کاسه داغ تر از آتش نشویم از افراط و تفریط بپرهیزیم هر عمل آنان را برای خودمان الگو و اُسوه قرار دهیم.
وقتی هر مسلمان شیعه و سنی اینگونه  بیندیشد و عمل کند دیگر دلیلی وجود ندارد که وحدت تحقق پیدا نکند، بنابر این واقعیتهای تاریخی بویژه بخش روابط صحابه و اهل بیت با یکدیگر بسیار مهم و سازنده است که باید به آن اندیشید.
وقتی حضرت امام حسن مجتبی(ع) با حضرت معاویه(رض) صلح می کند و با چهل هزار نیروی جنگی با میل و اختیار خودش به نفع حضرت معاویه(رض) از قدرت کنار می رود این چه معنایی دارد؟! آیا الگویی بهتر از این می توان برای ایجاد وحدت سراغ گرفت؟
وقتی حضرت امام جعفر صادق(ع) می فرمایند: «ولدنی أبوبکر مرتین»  (ابوبکر از دو جهت جد من است) و «هل یسب الرجل جده»  (آیا کسی جد خودش را هم دشنام می دهد؟) ، چه معنایی دارد؟! آیا پیوندی محکمتر از این می توان برای وحدت سراغ گرفت؟
اینکه حضرت صادق(ع) با تعجب می پرسد که آیا ممکن است کسی جدش را دشنام دهد چه معنایی دارد؟! آیا قلبی پاکتر از این هم می توان برای وحدت سراغ گرفت ؟ پس کجایند  وحدت خواهان که برای امت اسلامی دل می سوزانند و از تفرقه و اختلاف رنج می برند ، آیا هنوز فرصت آن نرسیده که ما کینه ها و عداوت ها را پایمال کنیم و علی وار ، حسن وار ،حسین وار، زین العابدین وار، باقر وار و صادق وار دلهایمان  را از هرگونه کینه وعداوت با اطاعت و پیروی از عترت شستشو دهیم و محبت یاران و جان نثاران رسول گرامی – صلی الله علیه وآله وسلم –   (که اهل بیت(ع) به آنان افتخار می کردند و نسبت به آنان ارادت داشتند و فرزندانشان را به نامهای آنان می نامیدند ، و دخترانشان را به ازدواج آنان می دادند) را در دلهایمان جای دهیم و افسانه های خرافی و دشمن آفرین و کینه پرور را که همانند طلسم جادو در میان مسلمین نقش تفرقه افکنی  ایجاد می کند را برای همیشه نابود کنیم و از ذهن و اندیشه کودکان مظلوم مسلمان بزدائیم؛ باشد که امت اسلامی بتواند به عنوان بارزترین و قویترین و کاملترین مکتب الهی در عرصه های مختلف نقش رهبری ایفا کند. آنروز دور نخواهد بود انشاءالله .
رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَلِإِخْوَانِنَا الَّذِینَ سَبَقُونَا بِالْأِیمَانِ وَلا تَجْعَلْ فِی قُلُوبِنَا غِلّاً لِلَّذِینَ آمَنُوا رَبَّنَا إِنَّکَ رَؤُوفٌ رَحِیمٌ) (الحشر:۱۰)