حافظ ابن حجر رحمه¬الله می¬گوید: «فقها بر وجوب اطاعت از پادشاهی که چیره و غالب شده و نیز بر جهاد همراه او و اینکه اطاعت از وی بهتر از خروج علیه وی می¬باشد، اجماع کرده¬اند. و در جواز خروج بر پادشاه جز وقوع کفر صریح از وی، چیز دیگری را استثناء نکرده¬اند چرا که در چنین حالتی اطاعت از وی جایز نمی¬باشد، بلکه جهاد با وی بر کسی که توانایی آن¬را دارد واجب می¬باشد».
فتح الباری، ج ۱۳/۵ و ما بعدها.