بزرگترین اسباب شرح صدر

فَأعْظَمُ أسبَابِ شَرْحُ الصَّدْرِ : بزرگترین اسباب شرح صدر (سینه فراخی)

➀ توحید: توحید و هدایت خداوندی از بزرگترین اسباب شرح صدر هستند

➁ علم: علم سینه را فراخ کرده و تا جایی پیش می رود که قلب عالم از دنیا وسیع تر است.

➂ بازگشت و توبه به سوی الله عزوجل و دوست داشتن او با تمام وجود و روی به سوی او آوردن و غنیمت شمردن عبادت او، پس هیچ چیز برای بنده به اندازه ی این کار فراخی سینه نمی آورد.
تا جایی که او گاه گاهی میگوید: اگر در بهشت هم، این چنین وضعیتی داشته باشم زندگی خوبی است!

➃ مداومت بر ذکر پروردگار در همه حال و همه جا، چرا که ذکر تاثیری عجیب در شرح صدر و پرورش قلب دارد.

➄ نیکی کردن به مردمان و خیر رسانیدن به آنان با هر آن چه که ممکن است از مال و مقام و بدن و انواع نیکی ها.

پس انسان بخشنده ی نیکوکار سینه فراخترین مردم و پاک ترین و دارای بهترین قلب است.

➅ شجاعت: شخص شجاع سینه فراخ و با جربزه و واسع القلب است و انسان ترسو از جمله ی تنگ سینه ترین افراد است.

➆ خارج کردن صفات ناپسند و زشت از قلب

➇ ترک زیاده روی در نگاه کردن، سخن گفتن، شنیدن، آمد و شد با مردم، خوردن و خوابیدن.

چرا که این زیاده روی ها موجب غم و اندوه و ناراحتی هایی در قلب است

فأعْظَمُ أسبَابِ شَرْحُ الصَّدْرِ :

التَّوحِید : فَالهُدَى والتَّوحِیدُ مِن أعْظَمِ أسبَابِ شَرْحِ الصَّدْرِ ،

العِلـمُ :فَإنَّهُ یَشرْحُ الصَّدرَ ، ویُوَسِّعُهُ حَتَّى یَکُونَ أوسَعَ مِنَ الدُّنیَا

الإنَابَهُ إلى اللَّهِ – سُبحَانَهُ وتعَالى – ومَحَبَّتُهُ بِکُلِّ القَلبِ والإقبَالُ عَلَیهِ والتَّنَعُّمُ بعِبَادَتِهِ ، فلا شَیء أشرَحُ لِصَدْرِ العَبدِ مِن ذَلِک.

حتَّى إنَّهُ لَیَقُولُ أحیَانًا : إن کُنتُ فِی الجَنَّهِ فِی مِثلِ هَذِهِ الحَالهِ فإِنِّی إذًا فِی عَیشٍ طَیِّبٍ.

دَوَامُ ذِکرِهِ عَلَى کُلِّ حَالٍ ، وفِی کُلِّ مَوطِنٍ ، فَلِلذِکرِ تَأثِیرٌ عَجِیبٌ فِی انْشِرَاحِ الصَّدْرِ ونَعِیمِ القَلبِ ،

الإحسَانُ إلى الخَلقِ ، ونَفعُهُم بمَا یُمکِنُهُ مِنَ المَالِ والجَاهِ والنَّفعِ بالبَدَنِ وأنوَاعِ الإحسَانِ ،

فإنَّ الکَرِیمَ المُحسِن = أشْرَحُ النَّاسِ صَدْرًا ، وأطیَبُهُم نَفسًا ، وأنعَمُهُم قَلبًا

الشَّجَاعَـهُ  :فَإِنَّ الشُّجَاعَ مُنشَرِحُ الصَّدرِ ، وَاسِعُ البِطَانِ ، مُتَّسِعُ القَلبِ ، والجَبَانُ أَضیَقُ النَّاسِ صَدرًا ،إخـرَاجُ دَغَـلِ القَلبِ مِنَ الصِّفَـاتِ المَذمُومَـهِ

تَرکُ فُضُولِ النَّظَرِ والکَلامِ والإستِمَاعِ والمُخَالطَهِ والأکلِ والنَّومِ

فإنَّ هَذِهِ الفُضُولَ تَستَحِیلُ آلامًا وغُمُومًا وهُمُومًا فِی القَلبِ

زادُ المَـــــــــعَادِ فِے هَدی خَیرِالْعِـــــبَادِ لـــــ{ لِلإمَام إبْنِ_قیِّمِ_الْجَوزِیَّهِ} ج ۲|| ص ۳۲