برخی از نویسندگان معاصر، سنّتِ نبوی را انکار می کنند و مدعی هستند قرآن کریم برای مردم کافی است و خود را اهل قرآن می نامند؛ حکم آنان چیست؟

 انکار سنت نبوی به ادعای کافی بودن قرآن، گمراهیِ بسیار واضحی است. رسول اللهص ما را نسبت به گمراهی اشخاصی که چنین مدعی هستند، هشدار داده است. در حدیث صحیح می خوانیم: «لَا أُلْفِیَنَّ أَحَدَکُمْ مُتَّکِئًا عَلَى أَرِیکَتِهِ یَأْتِیهِ الْأَمْرُ مِنْ أَمْرِی مِمَّا أَمَرْتُ بِهِ أَوْ نَهَیْتُ عَنْهُ فَیَقُولُ لَا نَدْرِی مَا وَجَدْنَا فِی کِتَابِ اللَّهِ اتَّبَعْنَاهُ»: (مبادا کسی از شما را بیابم در حالی که بر تختش تکیه کرده، دستوری از دستورات من را که در آن به چیزی امر کرده ام یا از چیزی نهی کرده ام به او می رسد، بگوید: ما نمی دانیم آن چه را در قرآن بیابیم پیروی می کنیم) . در روایتی دیگر آمده است: «فَمَا وَجَدنَا فِیهِ حَلالاً استَحلَلنَاه و مَا وَجَدنَا فِیهِ حَراماً حَرَّمنَاه، و إِنَّ مَا حَرَّم رَسُولُ اللهِ ص کَمَا حَرَّمَ اللهُ»: (هر آن چه را در آن حلال دیدیم حلالش می شماریم و آن چه را حرام یافتیم حرامش می شماریم، و در حقیقت هر چه را پیامبر صحرام کرده باشد مانند این است که الله آن را حرام کرده است).

  آیاتِ قرآنی فراوانی وجود دارد که ما را به تمسّک و عمل به سنت رسول الله صلی الله علیه وسلم امر می نماید. مثلاً:{مَّن یُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطَاعَ اللَّهَ وَمَن تَوَلَّى فَمَا أَرْسَلْنَاکَ عَلَیْهِمْ حَفِیظًا }: (هر کس از پیامبر فرمان بَرد، در حقیقت، الله را فرمان برده؛ و هر کس رویگردان شود، ما تو را بر ایشان نگهبان نفرستاده‌ایم) . نیز: {فَلَا وَرَبِّکَ لَا یُؤْمِنُونَ حَتَّى یُحَکِّمُوکَ فِیمَا شَجَرَ بَیْنَهُمْ ثُمَّ لَا یَجِدُوا فِی أَنفُسِهِمْ حَرَجًا مِّمَّا قَضَیْتَ وَیُسَلِّمُوا تَسْلِیمًا} : (ولى چنین نیست، به پروردگارت قسم که ایمان نمى‌آورند، مگر آن که تو را در مورد آن چه میان آنان مایه اختلاف است داور گردانند؛ سپس از حکمى که کرده‌اى در دلهایشان احساس ناراحتى [و تردید] نکنند، و کاملاً سرِ تسلیم فرود آورند) . هم چنین: {وَمَا کَانَ لِمُؤْمِنٍ وَلَا مُؤْمِنَهٍ إِذَا قَضَى اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَمْرًا أَن یَکُونَ لَهُمُ الْخِیَرَهُ مِنْ أَمْرِهِمْ وَمَن یَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا مُّبِینًا}: (و هیچ مرد و زن مؤمنى را نرسد که چون الله و فرستاده‌اش به کارى فرمان دهند، براى آنان در کارشان اختیارى باشد؛ و هر کس الله و فرستاده‌اش را نافرمانى کند قطعاً دچار گمراهى آشکارى گردیده است) . و این آیه:{ وَمَا آتَاکُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاکُمْ عَنْهُ فَانتَهُوا وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ} : (و آن چه را فرستاده به شما داد، آن را بگیرید و از آن چه شما را باز داشت، بازایستید و از الله پروا بدارید که الله سخت‌کیفر است) .