ای انسان انفاق کن تا به تو انفاق کنم(۵)

مسلم از ابوهریره رضی الله عنه روایت می‌کند که وی از پیامبر  صلی الله علیه و سلم احادیثی ذکر کرد، از جمله‌ی آن‌هاست:

۱۵۰- «قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ  صلی الله علیه و سلم: إِنَّ اللهَ تَبَارَکَ وَتَعَالَى قَالَ لِی: أَنْفِقْ أُنْفِقْ عَلَیْکَ، وَقَالَ رَسُولُ اللهِ  صلی الله علیه و سلم یَمِینُ اللهِ مَلْأَى، لَا یَغِیضُهَا شَیْءٌ سَحَّاءُ اللَّیْلَ وَالنَّهَارَ، أَرَأَیْتُمْ مَا أَنْفَقَ مُذْ خَلَقَ السَّمَاءَ وَالْأَرْضَ؟ فَإِنَّهُ لَمْ یَغِضْ مَا فِی یَمِینِهِ، قَالَ: وَعَرْشُهُ عَلَى الْمَاءِ، وَبِیَدِهِ الْأُخْرَى الْقَبْضَ، یَرْفَعُ وَیَخْفِضُ».

150. «ابوهریره رضی الله عنه می‌گوید: پیامبرصلی الله علیه و سلم فرمودند: خداوند متعال به من فرمود: «[در راه من] بخشش کن تا به تو بخشش کنم» و پیامبرصلی الله علیه و سلم فرمودند: دست خدا پُر و بسیار بخشنده است، هیچ چیز آن را کم نمی‌کند و شب و روز بخشش می‌کند. مگر ندیده‌اید که از ابتدای آفرینشِ آسمان‌ها و زمین چه چیزهایی بخشیده است، هنوز آنچه در دست اوست، کم و ناقص شده است؟ و فرمودند: تخت فرمانروایی او بر آب قرار دارد و در دست دیگرش گرفتن وجود دارد، [هرکسی را بخواهد] بالا می‌برد (رفعت می‌بخشد) و [هرکسی را بخواهد] پایین می‌آورد (ذلیل می‌کند)»^([۱]).

 

[۱]– این که فرمودند: «أنفق أنفق علیک»، از باب مشاکله می‌باشد، زیرا بخشش خداوند چیزی از خزاین رحمت و نعمتش کم نخواهد کرد.

این که فرمودند: «ید الله ملأی» کنایه از خزاین رحمت و نعمت خداست که هرگز با بخشش پایان نمی‌پذیرد و «بیده الـمیزان» کنایه از عدالت خدا نسبت به مخلوقاتش می‌باشد. [شرح قسطلانی بر صحیح بخاری].