وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
رسول الله صلی الله علیه وسلم می فرمایند:
«إِذَا اسْتَأْذَنَتِ امْرَأَهُ أَحَدِکُمْ فَلاَ یَمْنَعْهَا»
[ صحیح بخاری : ۸۷۵ ]
ترجمه :
“اگر زنِ یکی از شما برای – بیرون رفتن از خانه – اجازه گرفت،او را منع نکنید.”
امام قسطلانی رحمه الله می فرماید :
“لیس فی الحدیث التقیید بالمسجد،إنما هو مطلق یشمل الإذن لهن فی الخروج إلى مواضع العباده أو غیرها.”
[ إرشاد الساری لشرح صحیح البخاری ]
ترجمه : “در حدیث قید مسجد و خاص نمودن آن به مسجد وارد نشده،بلکه به صورت مطلق اجازه دادن به آن ها برای رفتن به اماکن عبادی و دیگر اماکن را شامل می شود.”
۲ : جابر بن عبدالله رضی الله عنه می فرماید: خاله ام طلاق داده شده بود،خواست به دنبال نخلش بگردد و آن را پیدا کند؛مردی او را – به خاطر بیرون رفتن از خانه – ملامت نمود،او نیز پیش #پیامبر صلی الله علیه وسلم آمد،ایشان نیز فرمودند :
«بَلَى فَجُدِّی نَخْلَکِ، فَإِنَّکِ عَسَى أَنْ تَصَدَّقِی، أَوْ تَفْعَلِی مَعْرُوفًا»
[ صحیح مسلم : ۱۴۸۳ ]
ترجمه : “بلکه نخلت را بیاب،شاید توانستی – بوسیله آن – صدقه ای بدهی یا کار نیکی انجام بدهی.”
امام نووی رحمه الله در شرح این حدیث می فرماید :
“هذا الحدیث دلیل لخروج المعتده البائن للحاجه ومذهب مالک والثوری واللیث والشافعی وأحمد وآخرین جواز خروجها فی النهار للحاجه”
[ شرح صحیح مسلم : ۱۰۸/۱۰ ]
ترجمه : “این حدیث دلیلی است بر جواز خروج #زن مطلقه ای که در عده اش به سر می برد،اگر نیازی داشته باشد. و مذهب مالک،ثوری،لیث،شافعی،احمد و دیگران بر جواز خروج چنین زنی به هنگام روز برای رفع نیازهایش است.”
شیخ حامد بن عبدالله العلی حفظه الله می فرماید:
“ومعلوم أنه إذا کانت المعتده یجوز لها الخروج نهارا لحاجه،فهذا مفهومه أن غیر المعتده لایشترط شرط الحاجه لجواز خروجها”
ترجمه : “بدیهی است،اگر برای زنی که در عده است #جایز باشد به هنگام روز برای رفع نیازش از خانه خارج شود،چنین برداشت می شود که برای دیگر زنان شرط نیاز لازم نیست.”
۳ : از عایشه روایت است که سوده به بیرون رفت،و چون سوده هیکلی بود #عمر او را شناخت و او را ملامت کرد،سوده به خانه برگشت و جریان را برای پیامبر بازگو کرد ایشان صلی الله علیه وسلم فرمودند:
«إِنَّهُ قَدْ أُذِنَ لَکُنَّ أَنْ تَخْرُجْنَ لِحَاجَتِکُنَّ»
ترجمه : “به شما اجازه داده شده که برای انجام نیازهایتان بیرون بروید.”
۴ : عایشه به عروسی زنی را که برای مردی انصاری انتخاب شده بود رفت،پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمودند:
«یَا عَائِشَهُ، مَا کَانَ مَعَکُمْ لَهْوٌ؟ فَإِنَّ الأَنْصَارَ یُعْجِبُهُمُ اللَّهْوُ»
ترجمه : “ای عایشه آیا سرگرمی همراهتان بود؟ چرا که انصار سرگرمی را دوست دارند.”
این حدیث دال بر جواز شرکت زن در عروسی و مهمانی دوستان و یا اقوامش می باشد،ولو اینکه شوهرش همراه او نباشد،چرا که #پیامبر به رفتن عایشه ایراد نگرفتند و بلکه به آن اقرار نمودند.
همراهی محرم با زن شرط جواز بیرون رفتن زن از خانه نیست:
فإنا لا نعلم دلیلاً یوجب وجود محرم مع المرأه عند خروجها من المنزل … فقد کان نساء الصحابه یمشین إلى المسجد ویأتین النبی صلى الله علیه وسلم یستفتینه، ولم یکن معهن محارم، کما فی حدیث خوله لما جاءت تسأل عن الظهار، وغیره من الأحادیث.
[ اسلام ویب/ شماره فتوی : ۴۰۹۹۳ ]
ترجمه : “دلیلی بر وجوب همراه بودن محرم با زن به هنگام بیرون رفتن از خانه را سراغ نداریم … زنان صحابه پیاده بی آنکه محرمی همراهشان باشد به مسجد می رفتند و نزد پیامبر صلی الله علیه وسلم می آمدند و از ایشان فتوا می خواستند،همانطور که در حدیث خوله که نزد پیامبر آمد و از ظهار سوال کرد و دیگر احادیث آمده است.”