وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
آیا منافق، حاضر است برای چیزی که به آن ایمان ندارد مرتب پول خرج کند؟ از جانش بگذرد؟ ما ایرانی‌ها حتی در مواردی که به آن ایمان داریم می‌ترسیم پول خرج کنیم و از بذل جان نیز بعضاً ابا داریم.
در طول تاریخ، تمام تلاش‌ها، جنایت‌ها، و اهداف شوم یک ریشه و مبنای اقتصادی داشته است زیرا با پول است که می‌توان به سایر اهداف رسید. اکنون ما در تاریخ می‌بینیم که عمر و ابوبکر از مال و جان و وطن و خانواده و… گذشتند و حتی در طی خلافت خود یک نفر از اقوام خود را منصب نداده و یک دینار از بیت المال برداشت نکردند. پس خدا به داد شما در شب اول قبر برسد.
توزیع ناعادلانه بیت المال یکی دیگر از ایرادات شیعه به حضرت عمر است زیرا او سهم زنان پیامبر صلی الله علیه وسلم را بیشتر داده نام سلمان را در فهرست اهل بیت ثبت می‌کند (بر اساس حدیث پیامبر: سلمان منا اهل البیت) سابقین و مهاجرین در اسلام را سهم بیشتری می‌دهد و… من کاری به اینکه کار حضرت عمر درست بوده یا اشتباه ندارم زیرا از شرایط و اوضاع و احوال آن زمان بی‌اطلاعم (بر خلاف برخی نویسندگان شیعه که از تمامی شرایط اجتماعی و حتی روانشناسی افراد در تمام دوران‌های تاریخ مطلعند!) ولی شما هم که مانند ایشان عمل می‌کنید شما هم برای خانواده‌های شهدا هزار و یک امتیاز و وام و… قائل شده‌اید برای رزمندگان برای جانبازان و… پس شما هم که مانند او عمل می‌کنید حق ایراد گرفتن به او را ندارید… «دقت کنید که مثلا طلحه در احد، دستش را جلوی شمشیری که به طرف پیامبر صلی الله علیه وسلم می‌آمده می‌گیرد تا پیامبر صلی الله علیه وسلم کشته نشود و دستش از همانجا شل می‌شود و… تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل».