وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
برای بت سجده نکرد ابوبکر رضی الله عنه هرگز برای بتی سجده نکرده‌است.
خود ابوبکر رضی الله عنه درمیان جمعی از صحابه فرمود: «هرگز برای بتی سجده نکردم؛ وقتی که اندکی بزرگ شدم، پدرم، دستم را گرفت و به اتاقکی برد که در آن تعدادی بت بود و رو به من کرد و گفت: این‌ها، خدایان تو هستند و مرا تنها گذاشت و رفت.
من نزدیک بت رفتم و گفتم: من، گرسنه‌ام؛ به من غذا بده و پاسخم را نداد.
گفتم: برهنه‌ام، پس به من لباس بده و باز هم پاسخی نشنیدم؛ سنگی روی بت انداختم که بت به جلو افتاد.»
آری! این‌چنین فکر روشن، خوی پسندیده و سرشت سالم و آگاه، ابوبکر رضی الله عنه را فراتر از هر عمل و منش جاهلانه‌ای قرار داد که کرامت و مقام والای انسانی را خدشه‌دار می‌کند و با فطرت سالم، سازگاری ندارد و با عقل درست و کمال راستین و حقیقی، در تناقض است.
بنابراین از چنین کسی، جای شگفت و تعجب نیست که با این منش و اخلاق سترگش به قافله‌ی دعوت حق بپیوندد و بلکه در رأس آن قرار گیرد و با مسلمان شدن، برترین شخص پس از رسول‌خداصلی الله علیه وآله وسلم گردد. رسول‌اکرم صلی الله علیه وآله وسلم فرموده‌اند: (خیارکم فی الجاهلیهِ خیارُکم فی الإسلامِ إذا فقهوا) یعنی: «بهترین شما در دوره‌ی جاهلیت، بهترین شما در دوره‌ی اسلام هستند بدان‌گاه که دانشمند و فقیه گردند.»
استاد رفیق‌العظم درباره‌ی زندگانی ابوبکرصدیق رضی الله چنین گفته‌است:
واقعاً جای تعجب است که شخصی درمیان بت‌ها پرورش یابد و بدون وجود رهنما و رهبری، این‌چنین با اراده‌ی قلبی و وجدان خویش، بدون پروا، پرهیخته و جوان‌مرد باشد و به چنین جایگاه پرفضیلتی دست یابد؛…
به شایستگی و با تمام وجود و از ته قلب، از اسلام استقبال نماید و نخستین مؤمن به پروردگار هدایت‌گر، شود و خیلی زود، اسلام را بپذیرد و بینی متکبران و سرکشان را به خاک بمالد و زمینه‌های ره‌یابی و هدایت‌یافتگی به دین استوار الهی را فراهم کند؛ آری، او، راهِ ره‌یابی به دین استوار الهی را نشان داد و چنان، الگویی است که اگرکسی، راه او را بپیماید و به رشته‌ی محکم و استوار او درآویزد، ریشه‌های رذالت و پستی از وجودش، کنده و ریشه‌کن می‌گردد.
آفرین و مرحبا بر ابوبکرصدیق رضی الله عنه که پیش‌از ظهور اسلام و در دوره‌ی جاهلی و در جامعه‌ی قریش، دارای ارزش‌های والا و اخلاق ستوده و نهاد و سرشتی نیکو بود که اهل مکه را بر آن داشت تا به تهور وتقدم وی در عالم اخلاق، ارزش‌ها و نمونه‌ها و الگو‌های اخلاقی و رفتاری، گواهی دهند.
ابوبکر رضی الله عنه آن‌چنان بزرگ و نیکو‌نهاد، بود که هیچ یک از قریشیان بر او خرده نگرفت و آن‌گونه که بر مؤمنان ضعیف، عیب‌جویی می‌کردند، بر او عیبی نگرفته و خوارش نداشته‌اند.
قریشیان، تنها عیب و خرده‌ای که به گمان خودشان بر ابوبکر رضی الله عنه، گرفتند، این بود که او، به خدا و رسولش ایمان آورد.
(نام کتاب:خلفای راشدین؛ابوبکرصدیق رضی الله عنه،مؤلف:دکترعلی صلابی)