آیات الهی

سوره مبارکه نمل
تفسیر آیات [ ۳۲ و۳۳ ]

{قَالَتْ یَا أَیُّهَا المَلَأُ أَفْتُونِی فِی أَمْرِی مَا کُنتُ قَاطِعَهً أَمْراً حَتَّى تَشْهَدُونِ }.

«گفت‌» ملکه‌ سبا «ای‌ بزرگان‌! در کارم‌ به‌ من‌ نظر دهید» یعنی: ای‌ اشراف‌ قوم‌ و ای‌ سران‌ کشور! راهنمائی‌ام‌ کنید و راه‌ صواب‌ را در این‌ کار به‌ من‌ بنمایانید، به‌من‌ نظری‌ بدهید که‌ مبتنی‌ بر حزم‌ و حکمت‌ و دوراندیشی‌ باشد «من‌ هیچ‌کاری‌ را فیصله‌ نداده‌ام‌ مگر این‌ که‌ شما در آن‌ حاضر و ناظر بوده‌اید» یعنی: من‌ تا به‌ حال‌ هیچ‌کاری‌ را بی‌حضور و رأی‌ شما به‌ قطعیت‌ و فیصله‌ نهایی‌ نرسانده‌ام‌.
سرانجام‌ بلقیس‌ در این‌ مشاوره‌ کامیاب‌ شد زیرا بزرگان‌ ملت، کار را به‌ رأی‌ و نظر خود وی‌ واگذاشتند:

{قَالُوا نَحْنُ أُوْلُوا قُوَّهٍ وَأُولُوا بَأْسٍ شَدِیدٍ وَالْأَمْرُ إِلَیْکِ فَانظُرِی مَاذَا تَأْمُرِینَ}.

«گفتند» بزرگان‌ ملت‌ و نمایندگان‌ مجلس‌ شورا در پاسخ‌ بلقیس‌؛ «ما دارای‌ قوت‌ و شوکت‌ هستیم‌» هم‌ در عده‌ و هم‌ در عده‌ «و ما رزم‌آوران‌ سهمگینی ‌هستیم‌» یعنی: ما سخت‌ جنگ‌آور هستیم‌ و از چنان‌ شجاعت‌ و غیرتی ‌برخورداریم‌ که‌ از خود و سرزمین‌ و مملکت‌ خویش‌ دفاع‌ کنیم‌ «ولی‌ اختیار کار با توست‌» یعنی: کار موکول‌ به‌ رأی‌ و نظر خود توست‌ «پس‌ بنگر چه‌ فرمان‌می‌دهی‌» یعنی: تأمل‌ کن‌ که‌ ما را به‌ چه‌ چیز فرمان‌ می‌دهی‌؟ زیرا ما شنوا و مطیع ‌امر تو هستیم‌.