وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
ابوهریره (رضی الله عنه) می‌گوید: پیامبر خدا (صی الله عنه)فرمودند: «قیامت بر پا نمی‌شود تا اینکه مرد به قبر مرد دیگری عبور کند و بگوید: ای کاش من به جای او بودم». (۱)
ابوهریره (رضی الله عنه) روایت می‌کند پیامبر خدا(صلی الله علیه وسلم) فرمودند:«قسم به کسی که جانم در دست اوست دنیا تمام نمی‌شود یا اینکه مرد بر قبری عبور کند و روی آن بغلطد و بگوید ای کاش من بجای صاحب این قبر بودم در حالی که او بدهکار کسی نیست بلکه از شدت بلا این کار را می‌کند». (۲)
آرزوی مرگ هنگام افزایش فتنه، تغییر احوال و آداب و رسوم شریعت است و این امر اگر تاکنون اتفاق نیفتاده است حتماً اتفاق خواهد افتاد.
عبدالله بن مسعود(رضی الله عنه) می‌گوید: «زمانی پیش می‌آید اگر مرگ فروخته شود شما آن را می‌خرید. همانطور که شاعر می‌گوید:
این زندگی خیر را در بر نمی‌گیرد
آگاه‌باش‌اگرمرگ‌رافروختندآن‌راخریداری‌کن(۳)
حافظ عراقی (۴) می‌گوید: لازم نیست این امر در تمام زمان‌ها و مکان‌ها و در میان همه مردم اتفاق بیافتد بلکه کافی است در برخی جاها میان تعدادی از مردم رخ بدهد و اینکه آرزوی مرگ را تعلیق به گذر بر قبرستان کرده است به خاطر نشان دادن شدت بلا در میان مردم است چون انسان ذاتا با دیدن قبر یا مرده از مرگ می‌هراسد اما در آن زمان به قدری فتنه و بلا وجود دارد که حتى دیدن مرده و قبر نیز باعث وحشت از مرگ و آرزوی حیات نمی‌شود.
این حدیث منافی حرمت تمنی مرگ نیست بلکه تنها اخبار وقایعی است که قبل از روز قیامت حادث خواهد شد. لذا متعرض هیچ حکم شرعی نشده است . (یعنی نمی‌توان جواز تمنی مرگ را از آن استنباط کرد). (۵)
پیامبر خدا (صلی الله علیه وسلم) خبر داده است زمانی می‌آید مردم از شدت بلا و سختی آرزوی دجال را می‌کنند در حدیثی حذیفهس می‌گوید پیامبر خدا ج فرمودند: «زمانی خواهد آمد مردم آرزوی آمدن دجال را می‌کنند» گفتم: ای پیامبر خدا، پدر و مادرم فدایت به چه دلیل؟ پیامبر فرمود: «به خاطر شدت رنج و زحمت زیاد». (۶)
۱) «صحیح بخاری» ۲) «صحیح مسلم» ۳) «فیض القدیر» (۶/۴۱۸).
۴) زین الدین عبدالرحیم بن الحسین بن عبدالرحمن از عالمان کردستان عراق است او در سال (۷۲۵ ه) متولد شد و علم را در دمشق حلب حجاز و اسکندریه و از علماء بزرگ کسب کرد. او صاحب تالیفات زیادی در حدیث است. و در سال (۸۰۶ ه) وفات یافت «شذرات الذهب» (۷/۵۵-۵۶).
۵ ) «فیض القدیر» (۶/۴۱۸) ۶ ) رواه الطبرانی فی الاوسط.